Dobowe zapotrzebowanie endogennej insuliny
Dobowe zapotrzebowanie endogennej insuliny wynosi u dzieci około – 1 jecln. na kg wagi ciała. Określenie ilości zewnątrzpochodnej insuliny optymalnej dla prawidłowej przemiany materii jest trudne. Zależy ono nie tyle od wagi dziecka, ile od ciężkości samego schorzenia. Właściwą dawkę oznacza się empirycznie. Leczenie zaczyna się zwykle (przy wyrównanej cukrzycy) od -0,5—-0,75 jedn./kg stopniowo, w miarę potrzeby, ilość tę się zwiększa.
Stosowanie insuliny krystalicznej
– 2 razy (przed śniadaniem i kolacją), a w cięższych 3 razy na dobę (przed śniadaniem, obiadem i kolacją). Dawka insuliny podawana przed śniadaniem (przy dwukrotnym dawkowaniu) winna być zawsze większa niż wieczorna. Insulina krystaliczna zaczyna działać po 15—2-0 minutach, szczyt jej działania występuje po 3—4 godzinach, po 6—8 godzinach działanie ustaje. Jeżeli stosujemy insulinę 2 razy na dobę, obiad powinien być niezbyt obfity, podany nie później niż 3,5—4 godz. po śniadaniu. *
Stosowanie insuliny krystalicznej jest bardzo uciążliwe dla dziecka, wymaga bowiem wielokrotnego podawania w ciągu doby, aby zapobiec poważniejszym wahaniom glikemii. Dlatego dążymy do zastąpienia jej insuliną o działaniu przedłużonym.