Podokresy rozwojowe
Przy podziale dzieciństwa na podokresy rozwojowe wiek od 12 do 16 lat zwykliśmy nazywać okresem pokwitania. Rzeczywiście większość dzieci właśnie wtedy osiąga dojrzałość płciową. Nierzadkie jednak są odchylenia i w następstwie tego często zbyteczne, a nawet szkodliwe leczenie. Istnieją znaczne różnice indywidualne w intensywności wydzielania gonadotropin, wrażliwości gruczołów płciowych na gonado- tropiny oraz tkanek ustrojowych na andro- i estrogeny.
Przyjmujemy, że dojrzewanie płciowe występuje we właściwym czasie, jeżeli rozpoczyna się u dziewcząt między 9—16 r. życia, u chłopców zaś między 1-0—17 r. życia. Początek pokwitania przed 9 r. życia u dziewcząt lub przed 1-0 r. życia u chłopców świadczy o dojrzewaniu przedwczesnym. W odróżniejiiu od dojrzewania przedwczesnego, stanowiącego zaburzenie rozwojowe, dojrzewanie wczesne, występujące u dziewcząt między 9—11 r. życia oraz u chłopców między 1-0—12 r. życia, stanowi indywidualne odchylenie rozwoju. Analogicznym . odchyleniem rozwojowym jest dojrzewanie późne, zaczynające się u dziewcząt między 14—16 r. życia, a u chłopców między 15—17 r. życia. Wystąpienie pokwitania w jeszcze późniejszym okresie, czyli dojrzewanie opóźnione, jest już zaburzeniem rozwojowym.