POLEKOWE ODCZYNY ALERGICZNE – KONTYNUACJA
Podstawowe znaczenie ma jednak budowa leku [12, 14], Najsilniejszą odpowiedź immunologiczną wyzwalają związki białkowe. Większość leków, będących związkami prostymi pod względem budowy chemicznej, tworzy w organizmie – jako hapteny – połączenia białkowe i dopiero kompleksy te spełniają funkcję alergenów. Najczęstsze odczyny alergiczne powstają więc w związku ze stosowaniem leków o dużej zdolności do tworzenia kompleksów haptenowych. Skłonność taka wiąże się z pewnymi charakterystycznymi strukturami chemicznymi leku. Należy tutaj wymienić związki zawierające pierścienie benzenowe połączone z grupą -NHj lub chlorem (sulfonamidy, prokaina, PAS, chloramfenikol) oraz pierścienie pirymidynowe. Obecność grupy aminowej w związku leczniczym może być także przyczyną alergizacji, mimo różnic farmakologicznych tych związków.
W przypadku penicylin możliwość uczulenia krzyżowego związana jest z obecnością związków zawierających ugrupowanie pcnicyloilowe (penicyliny, oksacylina, metacylina, ampicylina, kloksacylina, nafcylina).
Ogólnie można stwierdzić, że odczyny polekowe mają charakter nabyty i występują po powtarzającym się kontakcie z lekiem już po minimalnej jego dawce.
Oprócz budowy chemicznej również istotne znaczenie w powstawaniu objawów niepożądanych ma wielkość dawki, okres podawania oraz parametry farmakokinetyczne leku (preparaty o przedłużonym działaniu lub wchłaniające się wolno).