Popęd seksualny
Popęd seksualny to wybiórczy stan gotowości do przyjęcia partnera w zakresie jego piciowości (Giese, 1959). Popęd seksualny wykazuje pewną autonomię – szczegóły budowy ciała partnera przeciwnej płci oddziałują podniecająco w bezpośredni sposób, zwłaszcza na mężczyznę. Jest to działanie biologiczne, wykazujące pewien stopień niezależności od świadomości i odrębności płci, świadomych wyobrażeń, doświadczeń osobniczych itp. Reakcje podniecenia seksualnego, wraz z erekcją, na skutek bezpośredniego oddziaływania szczegółów budowy ciała kobiety występują także u osobnika w znacznym stopniu niedorozwiniętego umysłowo, który nie jest w stanie zdawać sobie sprawy ze znaczenia i odrębności przeciwnej płci ani też nie ma na ten temat żadnej wiedzy.
Na temat siły popędu seksualnego różni autorzy wypowiadali różne poglądy. Jedni uważali, że jest to popęd najsilniejszy ze wszystkich poznanych, inni sądzili, że jest wręcz przeciwnie. Prawda zdaje się tkwić pośrodku. Popęd seksualny jest niewątpliwie bardzo silny, lecz w sytuacjach bezpośrednio zagrażających życiu ustępuje miejsca innym potrzebom, Na przykład człowiek ciężko chory i zdający sobie sprawę z groźby śmierci bardziej pragnie utrzymać się przy życiu niż zaspokajać potrzeby seksualne, ale gdy sytuacji bezpośredniego zagrożenia nie ma, może ryzykować zdrowie, a nawet życie, dla realizacji pragnień seksualnych.