ROLA TKANKI DOCELOWEJ W UJAWNIANIU AKTYWNOŚCI BIOLOGICZNEJ
Androgeny można podzielić na grupy w zależności od tego, czy mogą one ulegać tzw, aromatyzacji pierścienia A. Testosteron i androstendion mogą ulegać aromatyzacji i zarówno w obrąbie gonad, jak i w tkankach obwodowych są naturalnymi prekursorami odpowiednio: estradiolu i estronu. Dihydrotestosteron nie ulega aromatyzacji. Aromatyzacja testosteronu w obrąbie pęcherzyka jajnikowego stanowi podstawą prawidłowej czynności dokrewnej jajnika. Większość krążących estrogenów u kobiety pochodzi z tego źródła. Natomiast u mężczyzn jedynie 10- 20% krążących estrogenów pochodzi z gonady, Pozagonadalne pochodzenie estrogenów u mężczyzn wynika z obserwacji, że u chorych leczonych dużymi dawkami testosteronu z powodu hipogonadyzmu rozwija się gi- nekomastia. Testosteron podawany dożylnie ulega aromatyzacji nie w obrąbie gruczołów dokrewnych, a w obrębie mózgu, skóry, tkanki tłuszczowej i wątroby.
W większości tkanek cytoplazmatyczny receptor androgenowy może łączyć się zarówno z testosteronem, jak i z DHT. W niektórych tkankach testosteron może łączyć się z receptorem estrogenowym bez uprzedniej aromatyzacji lub dopiero po przemianie do estrogenów. Różne defekty pojemności i zmian ilościowych receptora androgenowego udokumentowano u ludzi z zespołem feminizujących jąder, W pozostałych licznych odmianach zespołu niewrażliwości na androgeny rola zaburzeń czynności lego receptora wydaje się być mniejsza.