Zakażenia paciorkowcowe
W zakażeniach paciorkowcowych stosujemy penicylinę w dawkach 3-0-0 -0-0-0 j. penicyliny prokainowej 1 X dziennie lub 2-0-0 -0-0-0 j. penicyliny krystalicznej 2 X dziennie domięśniowo, albo penicylinę w tabletkach doustnie 3 X dziennie po 1-0-0 -0-0-0 j. przez okres 1-0 dni. W przypadkach uczulenia na te antybiotyki zastępuje .się je antybiotykami o szerszym działaniu, jak aureomycyną, oksyterracyną w dawce 2-0—3-0 mg/kg wagi na dobę przez okres 7—1-0 dni. Można stosować z dobrym wynikiem również sulfonamidy: sulfadiazynę i sulfametazynę -0,2 g/kg wagi na dobę w 4 dawkach, dosulfinę -0,-05—-0,1 g/kg wagi na dobę w 2 dawkach i orisul
Prawie niemożliwością jest uchronić dziecko reumatyczne w życiu codziennym przed zakażeniem paciorkowcowym, bowiem większość zakażeń pochodzi od nosicieli. Walka z nimi jest bezskuteczna. Dlatego wprowadzono planowe zapobieganie chorobie reumatycznej przez długotrwałe podawanie sulfonamidów lub penicyliny. Zastosowanie znajdują sulfonamidy małotoksyczne i wolno wchłaniające się oraz utrzymujące stały poziom we krwi. Dawka dzienna sulfametazyny i sulfadia- zyny u dzieci do 25 kg wynosi -0,5 g, powyżej 25 kg — 1 g (2 X dziennie -0,5 g). Dawki te utrzymują poziom we krwi 1—2 mg°/o. Wskazana jest częsta kontrola krwi i moczu. Spadek białych krwinek poniżej 4 -0-0-0 oraz obojętnochłonnych o 5-0% upoważnia do przerwania podawania sulfonamidów. Najbardziej nadaje się do leczenia zapobiegawczego penicylina