Blog Lekarz – choroby serca, krtani… – leczenie

Opisano ponad 100 przypadków psoudochłoniaków i kilkanaście dobrze udokumentowanych przypadków chloniaków złośliwych u osób leczonych iekami przeciwdrgawkowymi, zwłaszcza fenytoiną i mefenytoiną.

– 2. Układ chłonny

Immunosupresja (upośledzenie odporności humoralnej i komórkowej) Limfopenia, Inwolucja węzłów chłonnych, śledziony i grasicy

– 3. Komórki krwi obwodowej Zaburzenia morfologiczne i czynnościowe

Fenytoina wywiera działanie hamujące reakcje immunologiczne komórkowe i humoralne. Długotrwale stosowanie może wywołać różnorakie objawy niepożądane ze strony układu chłonnego: łagodną limfadenopatię, chłoniaki nieziarnicze, ziarnicę złośliwą, limfodenopatię angioimmuno- blastyczną, wybiórczy niedobór IgA, upośledzenie odporności komórkowej (3).

Wśród chorych na ziarnicę złośliwą i chłoniaki nieziarnicze u 1,6% stwierdzono, że przyjmowali oni długotrwale fenytoinę (przy 0,4% w populacji ogólnej i 0,6% chorych z innymi nowotworami). Ryzyko występowania chłoniaka po fenytoinie jest 2 – 4 razy większe niż w populacji ogólnej i wynosi 1 na 1000 osób przyjmujących ten lek na rok. Sugeruje się, że zarówno przewlekła stymulacja antygenowa, jak i immunosupre- syjne działanie fenytoiny są odpowiedzialne za występowanie chłonia- ków.