Blog Lekarz – choroby serca, krtani… – leczenie

Naczyniówka i siatkówka należą do tkanek bardzo wrażliwych na działanie niepożądane różnych leków. Nawet drobne uszkodzenia siatkówki, zwłaszcza dotyczące okolicy plamkowej, mogą wywołać duże zaburzenia wzroku, często o charakterze trwałym. Ogromne zapotrzebowanie energetyczne i odpowiednio obfite unaczynienie siatkówki sprzyjają uszkodzeniu,

Retinopatia polekowa nie jest zjawiskiem częstym. Zależy zwykle od dawki i czasu podawania leku. W mechanizmie działania główną rolę odgrywa spichrzanie leków w nabłonku barwnikowym siatkówki i naczyniówki. Duże stężenie leku działa uszkadzająco na różne ogniwa przemiany materii siatkówki.

Uszkodzenia objawiają się zaburzeniami ostrości wzroku, rozpoznawania barw, pola widzenia z odpowiednimi zmianami w zapisach elektro- retynograficznych i eiektrookulograficznych.

Chłorochina i jej pochodne osiągają w komórkach siatkówki stężenie setki razy większe niż we krwi. Utrzymują się one w nich długo, gdyż wydalanie tych substancji z tkanek oka jest bardzo powolne. W komórkach leki reagują przypuszczalnie z kwasami nukleinowymi i nukleo- proteinami, hamując syntezę DNA i w konsekwencji wielu enzymów.

W warstwie barwnikowej chłorochina absorbuje się bezpośrednio na grudkach melaniny, tworząc prawdopodobnie kompleksy, głównie z miedzią występującą w melaninie. W obrazie histologicznym stwierdza się objawy zaniku i uszkodzenia komórek siatkówki, zwężenie tętnic, gromadzenie się szarobiaiych złogów. Uszkodzeniu ulega również naczyniówka.