Blog Lekarz – choroby serca, krtani… – leczenie

Wskutek zmian stosunku między rozmiarami mięśniaka a jego ukrwieniem guz ulega często rozlicznym procesom wstecznym. Niektóre z tych procesów mają charakter zmian wyraźnie zwyrodnieniowych, inne powstają wskutek zaburzeń krążenia, zakażenia, inne wreszcie w następstwie przekształcenia się mięśniaka w nowotwór złośliwy.

I. Zwyrodnienie mięśniaka (degenerałio myomatis). Może ono ujawnić się w rozmaitej postaci, zależnie od zmian histologicznych dotyczących nie tylko włókien mięśniowych, lecz również podścicliska łącznotkankowego, a nawet naczyń krwionośnych nowotworu. ‘

– a)Zwyrodnienie szkliste (degeneratio hyalina) polega na zmianie typowej budowy utkania łącznotkankowego i mięśniowego mięśniaka, w którego podście- lisku Í włóknach mięśniowych pojawia się bezpostaciowa, szklista masa, barwiąca się dobrze fuksyną i eozy- ną. Zwyrodnienie to rozpoczyna się w tkance łącznej otaczającej włókna mięśniowe, później obejmuje i komórki mięśni gładkich. Naczynia -krwionośne mięśniaka nie ulegają zazwyczaj zwyrodnieniu hialinowemu, a jeśli do niego dojdzie, jest ono wyrazem raczej ogólnego schorzenia tego typu, obejmującego naczynia krwionośne także i innych narządów. Należy przyjąć, że hialina, wytwarzająca się najpierw w podścielisku mięśniaków, uciska na włókna mięśniowe, powodując ich rozpad i przekształcenie w bezpostaciowy materiał. Zdaniem pewnych badaczy może jednak oddziaływać na nie drażniąco, pobudzając je do bujania nowotworowego.

– b)Zwyrodnienie torbielkowate (degeneratiocystica) polega na powstawaniu w obrębie mięśniaka drobnych torbielek, wypełnionych gęstą, żółtawą masą. Tworzenie się torbielek może być nie tylko przejawem ześluzowacenia mięśniaka (degeneratio myxomatom). Stanowi ono również dalszy etap zwyrodnienia szklistego.